Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2016

FACT OR FICTION: H TAYTOTHTA TOΥ ALESSANDRO GENTILE



Γεννήθηκε στο Maddaloni της Νότιας Ιταλίας, αλλά το επαγγελματικό μπάσκετ ξεκίνησε γι’ αυτόν στο Treviso το 2007, με τη φανέλα της Benetton του Oktay Mahmuti. 2 χρόνια μετά, στα 19 του, μετακομίζει στο Μιλάνο και οι εκτιμήσεις σε σχέση με όσα θα προσφέρει τον χρίζουν νέο ηγέτη στο Mediolanum Forum. Οι προσδοκίες δεν εκπληρώνονται, οι σποραδικές επιτυχίες δεν είναι αρκετές (2 Πρωταθλήματα, 1 Κύπελλο και ένα Super Cup Ιταλίας), και μετά από 5 χρόνια παραμονής στη Λομβαρδία καταλήγει στην Αθήνα. Είναι ο Alessandro Gentile, και πλέον είναι παίκτης του Παναθηναϊκού.


- Ποιος ο επιθετικός ρόλος του Gentile;

Το σημαντικότερο που ο Ιταλός προσθέτει άμεσα στο οπλοστάσιο του coach Pasqual είναι το ότι δίνει μια επιπλέον επιλογή για τις τελευταίες κατοχές των κλειστών παιχνιδιών. Δίπλα στην απειλή του Rivers από τα 6.25, τις διείσδυσεις του Mike James και την εκτέλεση του Singleton από μέση και μακρινή απόσταση, μπορεί πλέον υπολογίζεται και το επιθετικό ρεπερτόριο του Alessandro Gentile. Η συγκεκριμένη δήλωση υποστηρίζεται και στατιστικά: σε 5 σεζόν με την Armani, o Gentile είχε 45.74% και 44.36% από το δίποντο σε Ιταλική Λίγκα και Ευρωλίγκα αντίστοιχα. Ο Gentile έχει το μπασκετικό ένστικτο του σκόρερ και μπορεί να ανταποκριθεί ως επιθετικό σημείο αναφοράς, ενώ σε καμία περίπτωση η επιθετική του συμμετοχή του δεν περιορίζεται σε ελάχιστες σποραδικές κατοχές ανά αγώνα.

- Με ποιους τρόπους σκοράρει ο Ιταλός;

O Gentile είναι παίκτης που μπορεί να δημιουργήσει το χώρο του για σκορ κι αυτό έχει να κάνει με το ότι είναι πολύ καλός στο χειρισμό της μπάλας. Αυτό συμβαίνει είτε όταν επιτίθεται με πλάτη στο post, είτε με πρόσωπο εκτελώντας από μέση απόσταση ή επιλέγοντας να πάει μέχρι το καλάθι. Στην επίθεση με πρόσωπο, το μεγάλο του πλεονέκτημα είναι ο τρόπος με τον οποίο αποκωδικοποιεί την close-out άμυνα. Αντιλαμβάνεται άμεσα οποιαδήποτε ανισορροπία ή αδυναμία στην τοποθέτηση του σώματος του αμυντικού και με μια ανεπαίσθητη προσποίηση μετατρέπει ένα μικρό σφάλμα σε πρόβλημα που επηρεάζει ολόκληρη την αντίπαλη άμυνα. Signature move του Ιταλού: υποδοχή μπάλας έξω από το τρίποντο, μια προσποίηση προς τα δεξιά που περισσότερο την αισθάνεσαι παρά την βλέπεις, επιλογή του αριστερού διαδρόμου μέχρι το καλάθι και τελείωμα με το δεξί χέρι.

Σε μια γενικευμένη κατηγοριοποίηση: όταν ο Gentile επιλέξει τον αριστερό διάδρομο τις περισσότερες φορές θα επιλέξει να διεισδύσει μέχρι μέσα και να τελειώσει την προσπάθεια με το δεξί χέρι ακόμα και σε περιπτώσεις ακραίες όπως η παρακάτω:

giphy.gif

Τις φορές που από τα αριστερά δε θα μπορέσει να φτάσει μέχρι το καλάθι θα προσπαθήσει να δημιουργήσει χώρο για pullback jumper από τα 3-4 μέτρα σπρώχνοντας τον αμυντικό με τον κορμό του:

giphy (2).gif

Αντίθετα, όταν επιλέξει να επιτεθεί από τα δεξιά του αμυντικού η πλειονότητα των προσπαθειών του θα καταλήξει είτε σε post επίθεση με πλάτη και στη συνέχεια ρολάρισμα του κορμού και άμεση εκτέλεση με pullback:

giphy (1).gif

Τις φορές που στο δεξιό διάδρομο δεν του δίνεται η δυνατότητα να οδηγήσει τον αμυντικό στο post προτιμά την άμεση εκτέλεση από μέση απόσταση με πρόσωπο στο καλάθι:

giphy (3).gif

Ο Gentile μπορεί να σκοράρει με πολλούς τρόπους κι αυτό θα είναι πολύτιμο εργαλείο στα χέρια του coach Pasqual. Μεγάλο πλεονέκτημα του Ιταλού είναι ο δυνατός του κορμός που τον κάνει ανθεκτικό στην εναέρια επαφή - μπορεί να διατηρήσει την ισορροπία του και να διαχειριστεί την κατάσταση ακόμα κι αν έχει κάνει το τελικό πάτημα και δύο κορμιά προσπαθούν να τον σταματήσουν.

- Πως θα συμμετάσχει ο Gentile στη δημιουργία;

Πολλά γράφτηκαν και ακούστηκαν σε σχέση με τον αλτρουισμό του Ιταλού, παρουσιάζοντάς τον ως έναν παίκτη που ζει για τη δική του επιθετική συγκομιδή χωρίς να τον ενδιαφέρει η συμβολή στη δημιουργία.

Αν όμως δει κανείς τα rosters της Armani τα χρόνια που έπαιξε εκεί μπάσκετ ο Gentile θα δει ονόματα που έκαναν καριέρα βασιζόμενοι στην ικανότητά τους στην προσωπική φάση: Keith Langford, Malik Hairston, Danilo Gallinari και Marshon Brooks είναι μερικοί μόνο από τους go-to-guys τα τελευταία χρόνια στο Μιλάνο. Σε μια επίθεση που δεν ευνοεί το μπάσκετ συνεργασίας (με εξαίρεση τη σεζόν 2011-12 που point guard ήταν ο δημιουργικός Omar Cook), αλλά βασίζεται σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός, είναι φυσιολογικό ένας παίκτης που το χαρακτηριστικό του είναι η ικανότητα στην επίθεση να μην μπορέσει να προσθέσει τον παράγοντα της δημιουργίας στο παιχνίδι του.

Ο Ιταλός είναι παίκτης με αίσθηση του χώρου και court vision που μπορεί να τον κάνει δημιουργικό σε μια επίθεση όπως αυτή του Παναθηναϊκού.  Μπορεί να δημιουργήσει βρίσκοντας τον ελεύθερο παίκτη μετά τη βοήθεια όταν έχει το missmatch στο post ή, όπως φαίνεται στο παρακάτω gif, βγάζοντας την μπάλα στην αδύναμη πλευρά μετά τη διείσδυση:

giphy (4).gif

Αντίστοιχα, ο Pasqual είναι coach που επιδιώκει τις συνεργασίες και είναι βέβαιο πως θα προετοιμάσει plays για να εκμεταλλευτεί τις καταστάσεις ανισορροπίας που δημιουργεί ο Gentile είτε όταν απομονώνει τον προσωπικό του αντίπαλο στο post είτε όταν επιτίθεται με πρόσωπο στο καλάθι με στόχο τη δημιουργία ελεύθερων σουτ.

- Ποιo είναι τα αρνητικό στοιχείο του παιχνιδιού του;  

Η αμφισβητήσιμη αποτελεσματικότητά του από το τρίποντο. Σε 6 σεζόν Ευρωλίγκας σουτάρει κατά μέσο όρο 30%. Το ποσοστό θα ήταν υψηλότερο όμως πέρσι σε 6 παιχνίδια σούταρε 28% ενώ φέτος σε 9 παιχνίδια 21.4%. Από τους αριθμούς και μόνο δεν μπορεί να αποτελέσει σταθερά ως περιφερειακή απειλή όμως η αίσθηση είναι πως θα χρησιμοποιηθεί περισσότερο ως δημιουργός για τους snipers του Παναθηναϊκού και λιγότερο ως εκτελεστής ο ίδιος. Για παράδειγμα: Rivers στην αδύναμη πλευρά, pick and pop με Singleton και Gentile με τον Ιταλό να κάνει τη διείσδυση έχοντας την επιλογή τροφοδότησης ενός εκ των δύο Αμερικανών.

Αυτό το έλλειμμα σταθερότητας από το τρίποντο δημιουργεί κι έναν περιορισμό: μια πεντάδα με Καλάθη, James και Gentile είναι δύσκολο να συνυπάρξει μιας και οι τρεις χρειάζονται την μπάλα και δεν τρομάζουν έξω από τα 6.75. Το δίδυμο Καλάθης - James μπορεί να λειτουργήσει μαζί αλλά προϋπόθεση είναι οι σωστές αποστάσεις - αυτό εξασφαλίζεται με δύο εκ των Nichols, Rivers, Singleton στις θέσεις 3 και 4 και τον Gentile είτε εκτός είτε να παίρνει τη θέση του James.

- Έπρεπε να έρθει στον Παναθηναικό;

Στο προηγούμενο Fact or Fiction διατυπώθηκε η άποψη πως ο Gentile θα ήταν ο ιδανικός για να γίνει ο slasher που τόσο έλειπε από την Bamberg και πως ο Παναθηναϊκός σε ένα roster τόσο ανισόρροπα δομημένο (ένας καθαρός PG, ένας καθαρός Center και πολλοί ενδιάμεσοι διπλοθεσίτες) δε θα μπορούσε να προσθέσει έναν ακόμη παίκτη που παίζει σε 2 θέσεις παρά μόνο αν γινόταν κάποια αλλαγή στο roster. Ο Παναθηναϊκός προχώρησε στην απόκτησή του, αλλαγή δεν προβλέπεται, κι αυτό σημαίνει πως θα προκύψουν ανακατατάξεις στο rotation.

Από τη στιγμή, λοιπόν, που οι πράσινοι τον απέκτησαν με τη λογική “προσθέτω ποιότητα κι ας μείνει ανεκμετάλλευτο το στοιχείο που λειτουργεί σε χαμηλότερο επίπεδο”, καλώς τον απέκτησαν (σημαντική η σύνδεση των οπαδών με το όνομα Gentile και ακόμα σημαντικότερο το ότι σύμφωνα με ρεπορτάζ η μεταγραφή ήταν θέλημα Pasqual). Αν ένας παίκτης μένει πίσω είναι ο Νίκος Παππάς. Η δημιουργία δεν είναι ένας ρόλος που μπορεί να ανταποκριθεί ενώ τα επιθετικά του στοιχεία τα προσφέρει σε ανώτερο επίπεδο ο Mike James και πλέον ο Gentile. H ομάδα στελεχώθηκε λάθος το καλοκαίρι και για να διορθωθούν οι ανορθογραφίες είναι αναπόφευκτες τέτοιες επιλογές. Αν ο Παναθηναϊκός έχει μια προοπτική για επιστροφή στο status της εποχής Obradovic, αυτή ονομάζεται Xavi Pasqual.

----------

-- Ένα σχόλιο για τον Waters

Όπως φαίνεται, ο Dominic Waters θα είναι ο αντικαταστάτης του Daniel Hackett στον Ολυμπιακό. Ο Αμερικανός είναι ένας παίκτης που η σελίδα μας παρακολούθησε στενά πέρυσι λόγω της παρουσίας του στον Άρη. Συνοπτικά:

Επιθετικά, οι καλές βραδιές του ήταν όσες συνδέθηκε ουσιαστικά με το καλάθι σκοράροντας συνεχόμενους πόντους με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον τρίτο ημιτελικό της Α1 που εκτέλεσε τον Παναθηναϊκό στην τελευταία περίοδο. Το playmaking του είναι κάτω του μετρίου και είναι κακός στη λήψη των αποφάσεων ιδιαίτερα σε οριακές στιγμές (πέρσι ο Άρης έχασε την πρόκριση στους 16 του Eurocup στην Klaipeda με τον Waters να παίρνει σερί λάθος αποφάσεων επιτρέποντας στους Λιθουανούς να επιστρέψουν από το -15).


Αμυντικά, είναι παίκτης που θα λειτουργήσει πιστά εντός προπονητικού πλάνου αλλά οι δυνατότητές του είναι περιορισμένες λόγω του αθλητικού του πακέτου. Θα κυνηγήσει τον αντίπαλο περιφερειακό αλλά θα δυσκολευτεί πολύ στην post άμυνα. Ο Άρης είχε πέρσι Haggins, McNeal, White, Waters, κι αν επιτρεπόταν η αλλαγή ενός ώστε η ομάδα να κάνει το επόμενο βήμα, είναι βέβαιο πως η πλειοψηφία των ουδέτερων παρατηρητών θα επέλεγε τον Waters. Παρά την περιορισμένη αγορά, η κίνηση δεν είναι η καλύτερη δυνατή επειδή ο Waters δεν έχει καν τα χαρακτηριστικά που θεωρητικά καλύπτουν την απουσία του Hackett έστω και με έκπτωση στην ποιότητα - ο Ιταλός πρόσφερε clutch άμυνα, δύναμη και ασφάλεια στην οργάνωση του παιχνιδιού όμως ο Waters είναι ένας παίκτης εντελώς διαφορετικός.  




Δεν υπάρχουν σχόλια: