Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

ΑΕΚ: ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΜΕ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ


Με το κλείσιμο της περσινής σεζόν και μεγάλο μέρος της off-season να αναλώνεται σε έναν εξωαγωνιστικό πόλεμο ανακοινώσεων, διαπραγματεύσεων και οικονομικών συμφερόντων, η ΑΕΚ ξεκίνησε τον αγωνιστικό της σχεδιασμό με γνώμονα τη συμμετοχή στο Eurocup, υποκύπτοντας τελικά στις πιέσεις της FIBA και καταλήγοντας οριστικά στο νεοσύστατο Basketball Champions League. Με τα φώτα επικεντρωμένα στις διοικητικές εξαγγελίες από πλευράς ΑΕΚ και τις ανταπαντήσεις από τα γραφεία της FIBA, το αμιγώς αγωνιστικό κομμάτι, με τη στελέχωση της ομάδας να έχει σχεδόν ολοκληρωθεί από τα τέλη του Ιουνίου, τοποθετήθηκε στο περιθώριο.

Λες και μια κατάρα την κυνηγάει στο δρόμο της εδραίωσης μετά την επιστροφή από την κόλαση των ημιεπαγγελματικών κατηγοριών, η διακοπή συνεργασίας με το Λουκά Μαυροκεφαλίδη δύο ημέρες μετά την έναρξη της προετοιμασίας για λόγους που ακόμα δεν έχουν ξεκάθαρα διευκρινιστεί ήρθε για να ανατρέψει μεγάλο κομμάτι στο πλάνο του coach Zdovc. Ο Μαυροκεφαλίδης ήταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης και με όσα έδειξε πέρσι σε Eurocup και ελληνική Λίγκα ήταν βέβαιο πως θα ήταν το επιθετικό κέντρο βάρους στην ΑΕΚ της επερχόμενης σεζόν, ενώ η υπόλοιπη στελέχωση είχε ως φανερό στόχο να τον συμπληρώσει επιθετικά και παράλληλα να θωρακίσει τις αμυντικές του αδυναμίες.


Αναζητώντας τα παραπάνω, ήταν αρχές του Ιούλη όταν η ΑΕΚ είχε ήδη υπογράψει τον Nikola Ivanovic και τον Michael Dixon στο 1, Κώστα Βασιλειάδη και Γιαννούλη Λαρεντζάκη στο 2, ο Jawad Williams θα ήταν αυτός που θα συμπλήρωνε το Λουκά στο PF, μαζί με το νεοαποκτηθέντα Josh Owens στο 5. Η ανατροπή με τη φυγή Μαυροκεφαλίδη είχε ως αποτέλεσμα την αλλαγή σχεδίου, κι αυτό οδήγησε στην επιστροφή του Δημήτρη Μαυροειδή και την υπογραφή του Δημήτρη Χαριτόπουλου που ήρθαν σχεδόν μαζί με την τελευταία προσθήκη στα guards, τον Roko Leni Ukic.

Προσεγγίζοντας, λοιπόν, τη στελέχωση του project «ΑΕΚ 2016-17» σύμφωνα με κάθε θέση (στο ίδιο πλαίσιο με την ανάλυση του Άρη και του ΠΑΟΚ), έχουμε τα εξής:

-Guards

Ο coach Zdovc επέλεξε τον Nikola Ivanovic, έναν point guard νεαρό μεν (22 ετών), με αρκετές ώρες πτήσης σε Αδριατική Λίγκα και Eurocup δε (3 χρόνια στην Buducnost του Μαυροβουνίου, πέρσι στη Σερβία με τη φανέλα της Mega Vizura). Περιφερειακός με pass-first χαρακτήρα, άριστος ball-handler, ικανός στο κομμάτι της απόφασης για τροφοδότηση του ψηλού ή προσωπική εκτέλεση στο pick n’ roll, μπορεί να διατηρήσει την ισορροπία του και να απορροφήσει την επαφή παρά το σχετικά αδύναμο frame του αν επιλέξει να πάει μέχρι το καλάθι(είναι απίστευτα γρήγορος μετά το τρίτο βήμα, ο ψηλός κυριολεκτικά τον χάνει από τα μάτια του). Στο κομμάτι της περιφερειακής εκτέλεσης δεν είναι και ο πλέον αξιόπιστος σουτέρ αν και με την πάροδο των ετών ξεκίνησε από το 25.9% στο τρίποντο φτάνοντας πέρσι στο 34.1% με 5.33 προσπάθειες ανά αγώνα. Φανερά καλύτερος στην off the dribble εκτέλεση, χρειάζεται δουλειά στο να σουτάρει από θέση και αυτό είναι ένα από τα κλειδιά για το πέρασμά του στο επόμενο level. 

Αμυντικά,  ο Ivanovic λειτουργεί με έναν πολύ aggressive χαρακτήρα, τοποθετεί τα χέρια σωστά στη μπάλα αλλά πολλές φορές η υπερβολική επιθετικότητα είναι ρίσκο και έχει πρόβλημα με τα φάουλ. Μεγάλο μείον του η άμυνα στο post, οι αντίπαλοι big guards δε δυσκολεύονται να τον οδηγήσουν μέχρι βαθιά στη ρακέτα αν επιλέξουν να τον ποστάρουν. Παίκτης που ακόμα εξελίσσεται, είναι δεδομένο πως σε σωστό πλαίσιο θα προσφέρει πολλά εντός παρκέ. 


Δίπλα στον Ivanovic, η ΑΕΚ έφερε τον Michael Dixon. Αν κάποιος ζητούσε την περιγραφή του, μια μόνο λέξη αρκεί: σκόρερ. Ο Dixon ζει για να σκοράρει και οι οποιεσδήποτε δημιουργικές ανησυχίες τοποθετούνται εκ φύσεως στο περιθώριο. Συνεχή drives, τελειώματα με κάθε τρόπο, ανθεκτικός στην επαφή – πολλές φορές ίσως την επιδιώκει ψάχνοντας μια ακόμα πρόκληση για τον εαυτό του. Δε θα διστάσει ακόμα κι αν πρέπει να τα βάλει με δύο μεγάλα κορμιά στο δρόμο προς τα μέσα, no fear χαρακτήρας ανεξάρτητα από το ποιος είναι απέναντί του. Τις βραδιές που θα συνδεθεί ουσιαστικά με το καλάθι θα είναι απολαυστικός, αλλά με το συγκεκριμένο χαρακτήρα είναι σίγουρο πως θα υπάρξουν διαστήματα υπερβολής ρίχνοντας το μπαλάκι στον coach Zdovc για τη διαχείρισή του. Αξιόπιστος off the dribble εκτελεστής, σούταρε με 37.3% και 39.9% από το τρίποντο στις δύο ευρωπαϊκές σεζόν του. 

Το aggressiveness του Dixon επεκτείνεται και στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί αμυντικά, πιέζοντας διαρκώς την μπάλα, πολλές φορές στα όρια. Το κλειδί στο τι θα προσφέρει τελικά, είναι η εύρεση ισορροπίας στο πως θα κινηθεί επιθετικά χωρίς να περιοριστούν τα scoring instincts του και χωρίς να εκβιάσει καταστάσεις. Συνθέτει ένα ποιοτικό δίδυμο μαζί με τον Ivanovic και σε βάθος χρόνου το backcourt της ΑΕΚ μπορεί να είναι μια πολύ ευχάριστη έκπληξη.


Για το τέλος μένει ο γνωστός μας πια Roko Leni Ukic, μετά από ένα γεμάτο καλοκαίρι με την Εθνική Κροατίας. Ο Ukic θα μεταφέρει την μπάλα με ασφάλεια στην επίθεση, σε έναν ρόλο που έπαιξε με τους Κροάτες το καλοκαίρι, όταν και περνούσε την μπάλα στους forwards φεύγοντας στη weak side σχεδόν αμέσως μόλις περνούσε το κέντρο. Guard που δείχνει διάθεση στην άμυνα, φέρνει εμπειρία και ενδεχομένως να είναι αυτός που μαζί με τον Dixon θα κλείνει τα οριακά παιχνίδια στην περιφέρεια. Το μεγάλο μειονέκτημα του Ukic έχει να κάνει με το ιστορικό τραυματισμών και την ηλικία του, με ερωτηματικό το κατά πόσο θα μπορέσει να ανταποκριθεί σε ολόκληρη τη σεζόν, προερχόμενος από ένα καλοκαίρι γεμάτο με αγωνιστικές υποχρεώσεις.


Προχωρώντας στους shooting guards, η ΑΕΚ θα παρουσιάσει ελληνικό δίδυμο με Κώστα Βασιλειάδη και Γιαννούλη Λαρεντζάκη, σε μια θέση που θα είναι καταλυτική για το spacing της επιθετικής λειτουργίας και τους χώρους που θα δημιουργηθούν για τον Dixon μέσα από την απειλή της αδύναμης πλευράς. Ο Βασιλειάδης στον κλασικό πια ρόλο του περιφερειακού εκτελεστή, στοχεύει σε μια σεζόν σταθερότερη σε σχέση με την περσινή του στον ΠΑΟΚ όταν και χάθηκε στο δεύτερο μισό της σεζόν (36.4% σε 6.87 προσπάθειες ανά αγώνα από το τρίποντο). 


Ο Λαρεντζάκης, στην πρώτη σεζόν που θα αγωνιστεί σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, έρχεται στην ΑΕΚ περνώντας στο επόμενο επίπεδο μετά από δύο χρονιές με εδραιωμένο ρόλο στη Ρόδο (λογίζεται και ως SF). Σκόρερ που θα ποστάρει κοντύτερους guards τελειώνοντας με floater ή θα επιτεθεί με πρόσωπο μέχρι μέσα. Μειονέκτημα το τρίποντο – στις δύο σεζόν με τον Κολοσσό σούταρε με 24.6% και 27.7% σε 2.18 και 4.41 προσπάθειες ανά αγώνα αντίστοιχα. 


Στο αμυντικό κομμάτι, τόσο ο Βασιλειάδης όσο και ο Λαρεντζάκης είναι ερωτηματικό το κατά πόσο θα ανταποκριθούν στις περιστροφές με το σχετικά ελλιπές footwork που τους χαρακτηρίζει. Κι αν σκεφτεί κανείς ότι τις περισσότερες φορές θα χρειαστεί να καλύψουν τους εκτελεστές της weak side, είναι πρόκληση το να μην επιτρέψουν το uncontested shot αλλά και να μη δεχτούν την προσποίηση στο πρώτο βήμα μετά τα close-out.

-Forwards

Νέο πρόσωπο ο γαλουχημένος στη Βόρεια Καρολίνα και με εμπειρία, έστω και ισχνή, από NBA Jawad Williams, όταν για τρία χρόνια ανήκε στους Cleveland Cavaliers συμμετέχοντας σε 90 παιχνίδια. Forward που επιβιώνει σκοράροντας από την περιφέρεια, είναι βέβαιο πως στο playbook του coach Zdovc υπάρχει πλάνο με pick n pop καταστάσεις που θα εκτελεί ο Αμερικανός. Ενδεικτικό το 36.1% σε 5.55 προσπάθειες ανά αγώνα από το τρίποντο που είχε πέρσι στην τουρκική Gaziantep, ενώ ως σημαντικό πλεονέκτημα λογίζεται η εμπειρία του στην απόφαση για το πότε η εκτέλεση είναι ενδεδειγμένη επιλογή χωρίς να εκβιάζει καταστάσεις. 

Ικανοποιητικό αθλητικό πακέτο, σίγουρα θα προσφέρει πολύπλευρα στην άμυνα, αλλά μιλώντας για έναν παίκτη που είναι 33 ετών είναι απαραίτητη η σωστή διαχείριση σε σχέση με τα αποθέματα ενέργειάς του με το πρόγραμμα της ΑΕΚ να έχει συνεχώς διπλούς αγώνες για τουλάχιστον 4 μήνες. Το μεγαλύτερο μειονέκτημα που προέκυψε με την επιλογή Williams είναι πως επρόκειτο να αποτελέσει το ιδανικό συμπλήρωμα του Λουκά Μαυροκεφαλίδη με τους ρόλους του σε άμυνα και επίθεση, αλλά ο Λουκάς δεν υπάρχει πια. 


Συνεχίζει ο Dusan Sakota ως power forward, κλασικός εκτελεστής έξω από τα 6,75 (40.3% πέρσι), με προβλήματα στην post άμυνα που δυσκολεύεται να συγκρατήσει βαρύτερους και δυνατότερους αντιπάλους αλλά και στο footwork όταν πρέπει να ακολουθήσει guards μέχρι το καλάθι ή να καλύψει το τρίποντο.

Σταθερά θα συνεχίσει να αποτελεί ο Milan Milosevic, από τους καλύτερους rebounders της Λίγκας, προσόν που έχει να κάνει με τις σωστές τοποθετήσεις του παίκτη και δεν είναι προϊόν κάποιου εντυπωσιακού αθλητικού πακέτου. Ορισμός του παίκτη-ομάδας, ήταν παρών όποτε κι αν χρειάστηκε πέρσι ακόμα και με clutch επιθετικές ενέργειες που δεν αντικατοπτρίζονται στη στατιστική, ενώ τα lineups που θα στοχεύουν σε υψηλής έντασης αμυντική επίδοση θα ξεκινούν απ’ αυτόν.

-Centers

Η ΑΕΚ υπέγραψε τον Josh Owens της Umana Venezia για να προσθέσει το mobility που τόσο της έλειψε πέρσι στη γραμμή των ψηλών. Στο επιθετικό κομμάτι, ο Owens τις περισσότερες φορές υποδέχεται την μπάλα τελειώνοντας χωρίς να ντριπλάρει με κάρφωμα είτε μετά το το roll, είτε από πάσα που έρχεται από την αδύναμη πλευρά. Όταν ποστάρει, σταματάει την ντρίπλα και περιστρέφει τον κορμό δεξιά τελειώνοντας με αριστερό hook (πολύ λίγες φορές κάνει το ίδιο από την αντίθετη πλευρά). Λίγες θα είναι και οι φορές που θα επιτεθεί με πρόσωπο πηγαίνοντας προς τα αριστερά και εκτελώντας και πάλι με το αγαπημένο του αριστερό hook, ενώ με τις καλές του τοποθετήσεις θα βάλει πόντους και μετά από επιθετικό rebound (θα δει πολλά putback dunks το κοινό του ΟΑΚΑ φέτος). 

Στην άμυνα, ο Owens θα προστατέψει ψηλά χωρίς να είναι τόσο αποτελεσματικός στο timing για το block, θα μαζέψει rebounds και θα ματσάρει ικανοποιητικά τους απέναντι mobile centers. Το θέμα είναι πως θα ανταποκριθεί στην post άμυνα, αν και τα ρόστερ των άμεσων αντιπάλων της ΑΕΚ στην Ελλάδα δεν βρίθουν από παίκτες με κύριο όπλο τον επιθετικό πλουραλισμό στο low post. 


Μετά τη φυγή Μαυροκεφαλίδη, στην ΑΕΚ επιστρέφει ο Δημήτρης Μαυροειδής με στόχο να αναπληρώσει την επιθετική απειλή που απώλεσε ο Δικέφαλος. Έχοντας κατά νου τα περσινά δείγματα, ο Έλληνας ψηλός είναι μία από τις πιο αξιόπιστες λύσεις που θα μπορούσαν να καλύψουν τη θέση, συνυπολογίζοντας το χρονικό σημείο που δημιουργήθηκε η συγκεκριμένη ανάγκη. Σχεδόν ταυτόχρονα, η ΑΕΚ υπέγραψε και το Δημήτρη Χαριτόπουλο προσθέτοντας έναν ψηλό με το ρόλο του αναλώσιμου όταν θα υπάρξει ανάγκη για φάουλ και αντιμετώπιση ομάδων που θα φέρουν όγκο στη ρακέτα.

-Επίλογος

Το μεγάλο ερωτηματικό της προσεχούς σεζόν ακούει στο όνομα Jure Zdovc. Το πιο ανησυχητικό στοιχείο είναι πως οι αμφιβολίες προκύπτουν από τη συμπεριφορά του προπονητή, με έντονες αντιδράσεις που προεκτείνονται επηρεάζοντας τόσο την απόδοση των παικτών όσο και αυτή του τεχνικού επιτελείου. Συγκρούσεις με παίκτες πέρσι, έντονοι διάλογοι και μια εικόνα που σε καμία περίπτωση δεν εμπνέει εμπιστοσύνη. Η εικόνα αυτή ξένισε και όσους παρακολούθησαν τα φιλικά της ΑΕΚ στο πρόσφατο τουρνουά της Προύσας, με τον Zdovc να αντιδρά υπερβολικά για ασήμαντες αφορμές και να χρεώνεται με τεχνικές ποινές.

Η στελέχωση της ΑΕΚ έχει προοπτικές, αλλά το ζητούμενο είναι η διαχείρισή της από έναν προπονητή που θα επιτρέψει στο σύνολο να προσεγγίσει το maximum των δυνατοτήτων του. Κι ο τρόπος που ο Zdovc διαχειρίζεται τα συναισθήματά του δεν είναι σε καμιά περίπτωση ο ενδεδειγμένος ώστε να εμπνεύσει τους παίκτες, δίνοντάς τους κίνητρο για ουσιαστική δουλειά πάνω στην προπονητική του φιλοσοφία.


Στα αμιγώς αγωνιστικά, η ΑΕΚ θεωρητικά έκλεισε το roster, οι περισσότερες από τις νέες προσθήκες δούλεψαν κανονικά υπό τον coach Zdovc στην προετοιμασία (πληγή οι guards που είχαν υποχρεώσεις με τις Εθνικές για τα προκριματικά του Eurobasket) και οπωσδήποτε δε θα παρουσιαστεί η περσινή κατάσταση με δύο και τρεις αλλαγές παικτών κάθε μήνα, ενώ οι μεταγραφές περιλαμβάνουν ονόματα που συνοδεύονταν με υψηλό hype, δεδομένο που εδραιώνει το status της ΑΕΚ στην αγορά. Το απρόοπτο με το Μαυροκεφαλίδη είναι γεγονός πως ανέτρεψε πολλά σε σχέση με τον επιθετικό προσανατολισμό μεταφέροντας το επιθετικό firepower σε μεγάλο βαθμό στην περιφέρεια, αλλά αυτό δε σημαίνει πως το γενικό πλάνο προκρίνει μια ματιά απαισιοδοξίας. Έγιναν κινήσεις προς τη σωστή κατεύθυνση για να καλυφθεί το κενό, ενώ ενδεχομένως να λείπει κάτι ακόμα στη frontline παράλληλα με το αίνιγμα για το ποιους συνδυασμούς θα επιλέξει ο coach ώστε να καλύψει αποδοτικά τη θέση του small forward.

Για το επερχόμενο Basketball Champions League, ο Jure Zdovc έθεσε υψηλούς στόχους μιλώντας για Final 4 (είναι υπερβολική δήλωση, η διοργάνωση έχει ομάδες με συνοχή, ποιότητα και εμπειρία επιπέδου Ευρωλίγκας) και πλέον το μόνο που απομένει είναι το τι θα παρουσιάσει στο παρκέ. Τουλάχιστον για το πρώτο διάστημα, οι αυξομειώσεις στην απόδοση είναι βέβαιες, αλλά κοιτάζοντας βαθύτερα η επερχόμενη άνοιξη μπορεί να κρύβει πολλά χαμόγελα.

ΥΓ: Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και για τον 19χρονο Βόσνιο point forward, τον Edin Atic. Έχει 6ετές συμβόλαιο με την Ένωση μέχρι το 2021, κι ενώ προοριζόταν για δανεικός πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση στο φιλικό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας κι αποφασίστηκε να διατηρηθεί στο roster ως έβδομος ξένος. Δε θα έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Basket League, αλλά δεδομένου ότι το SF είναι η πιο "ρηχή" θέση της ΑΕΚ αναμένονται με ενδιαφέρον οι ευκαιρίες που θα πάρει από τον coach Zdovc στην Ευρώπη.  
















Δεν υπάρχουν σχόλια: